calànca , nf Definizione genia de buidu, piticu o mannu chi siat, chi abbarrat in is orrocas, in is muros a bullu, in is pedras o àteru Sinonimi e contrari calancolu, camaritu, garghile, garropu, imbaga, irganzada, iscalanca, isticale, pèlcia, tavone, tuvone Modi di dire csn: sa c. de s'ogru = chea de s'oju, pischedha de s'ocru, su fossu de s'ossu ue est incalancadu s'ogru; c. de muru = imbaga, tretu bóidu tra una pedra e àtera; c. de frommica = tana; sas calancas de su coro = sos bàtoro boidedhos de su coro ue su sàmbene colat pompadu dae su músculu e mandhadu a sos prummones e a totu sa carena; calancone = perca, gruta Frasi in calancas de ogros si che lu tzachet! ◊ cumpidaiant matedu e calancas de su buscu ◊ si no ndhe tenzo, de dinari, dae calancas de muru mi lu bogo? ◊ sa lepa l'apo arrimada in carchi calanca de su muru ◊ imbriagone, sèmpere betandhe, ancu che dhu betent a sa calanca! Etimo srd. Traduzioni Francese fissure, faille, orbite Inglese slit Spagnolo hendidura Italiano fessura, fenditura profónda, occhiàia, òrbita Tedesco Spalt, Augenhöhle.

«« Cerca di nuovo