pibía , nf, nm: pibinu, pibiu, píbiu Definizione genia de píulu, de boghighedha coment'e lamentu, chèscia po dolore, genia de dispraxere, de annicu; cosa chi si narat o chi si faet coment'e lastimandho Sinonimi e contrari agémenu, ciúnchiu, ghémida, intzúnchidu, lambrighitu, píliu, piugnu, túnchiu, tziunzu / carigna, làstima Frasi de fiza tua intendhe sa boghe in pibiu, dolente, lastimosa, dae ora continu giama giama! ◊ no l'intendhes su pibiu de una criadura chi est giamendhe? ◊ beni duncas, no vivas in pibinu, friti sa testa in s'amorosu sinu (P.Mereu)◊ su trenu fait tzichirriai is frenus in d-unu pibinu de ferru cun ferru 2. puzones chi allegrent su manzanu cun sas milli pibias delicadas! (A.Casula)◊ dogni puzone torrat a cantare in su nidu pibios de amore (S.Serra)◊ in custa terra mai perunos pibios as retzidu ◊ torra, Nina, cun sos carignos tuos e pibios! ◊ su pitzinnu fit pesadu a pibinos mesu visciadu e unu pagu mandronatzu Cognomi e Proverbi smb: Pibiu Etimo srd. Traduzioni Francese pépiement, plainte, pleurnicherie Inglese peeping, whining Spagnolo pío pío, gemido, lamento Italiano pigolìo, laménto, piagnucolìo, lamentazióne, querimònia Tedesco Gepiepe, Gewimmer, Gejammer, Jammern, Wehklage.

«« Cerca di nuovo