chíbu , nm: chiu, chivu, ciu 3, criu 1, giu Definizione sa parte de mesu, su meudhu de is linnas; su sèmene de frutos chi portant s'ossu (o fintzes chentza ossu), ispartziu in duos perrales (chiu = ctr. corza); parte de sa farra, su chi abbarrat bogau su pódhine, su chivarzu e s'iscete: est grussitu, bonu meda, si faet a frégula (sucu) e si ndhe ammesturat a s'iscete po fàere a pane; fintzes cosa sólida bista coment'e contràriu de cosa lícuida (chiu ≠ brodu: manigare cosa a brou a chiu = cosa a granu cota in su brodu)/ chiu de méndhula, de nughe, de péssighe, de pruna e àteru Sinonimi e contrari papu 1, pisu, sèmene / símbua / cdh. chia Frasi méndhula a duos chios ◊ su chivu est ingranindhe ◊ custu est cudhu chivu de néspula chi aias prantatu ◊ no contat sa corja: contat su chivu! 2. su chiu de sa farina lu faghimus a sucu 3. si che at manigadu totu: brou e chiu Cognomi e Proverbi smb: Chiu Terminologia scientifica rbr Etimo ltn. cibus Traduzioni Francese cotylédon, cerneau Inglese cotyledon, kernel Spagnolo duramen, sémola Italiano cotilèdone, gherìglio, sémola Tedesco Keimblatt, Nußkern, Kleie.

«« Cerca di nuovo