iscónciu , agt, nm: iscontzu, scónciu Definizione chi at tentu dannu, o fintzes su dannu etotu, nau mescamente de calecunu aparíciu o màchina chi no est prus andhandho bene; nau de gente, chi s'intendhet male, chi sentit calecuna neghe, calecunu male; burdu, fedu o fígiu fatu a cudha manera, a trevessu, chentza èssere cojuaos; iscontzu est fintzes pps. po iscontzadu Sinonimi e contrari maladióngiu, scuncordau / dannu, guastu, iscunsertu | ctr. acónciu, arràngiu Modi di dire csn: arrangiai is iscòncius de sa domu (es. tàpulos de muru) = fàghere acontzos; unu padre iscontzu, una monza iscontza = chi si ndh’est essidu de padre, essida de monza Frasi su tempus est iscontzu ◊ Fulanu fit unu padre iscontzu 2. ndi portat de iscónciu, sa morti! ◊ fimus in màchina, ma amus fatu iscontzu e amus istentadu su matessi ◊ apo dadu su rellozu a l'acontzare e mi bi ant fatu iscontzu piús mannu 3. iscontzas si sunt sas paghes! 4. connoschimus su nòmene de chie at fatu s'iscontzu e, si lu chircat vostè, capatzu chi isposat sa piciochedha Etimo srd. Traduzioni Francese avarie, panne Inglese breakdown Spagnolo estropeado, avería Italiano guasto meccànico, avaría Tedesco Störung.

«« Cerca di nuovo