díciu , nm: ditzu Definizione genia de senténtzia, de lei o cumandhamentu chi sa gente ndhe at bogau de s'isperiéntzia de sa vida e chi arregodat coment'e régula de su fàere, de sa costuma e de sabiesa; genia de númene chi si ponet e si narat a unu po befa o fintzes carculandho calecuna calidade bona Sinonimi e contrari provérbiu / impróveru, nomíngiu, paranúmene Frasi is Sardus candu seus de gana bella e chistionaus de is malifatias nci esseus in dícius acutzus ◊ su díciu est bene fundhadu, paret setéscia divina! ◊ narat su ditzu: Cane e ratza ispinghet matzone; chie a s'assegus istat o perdet o achistat ◊ díciu antigu, bene postu! 2. cussu nòmini dhu tenit a díciu Etimo spn. Traduzioni Francese proverbe Inglese proverb Spagnolo dicho, proverbio, refrán Italiano provèrbio Tedesco Sprichwort, Spruch.

provérbiu , nm Definizione genia de senténtzia, de lei o cumandhamentu chi sa gente ndhe at bogau de s'isperiéntzia de sa vida (generalizandho un'osservatzione chi credet sèmpere vàlida) e chi arregodat coment'e régula de cumportamentu e de sabiesa: est tantas bortas unu foedhare in cobertantza, curtzu e medas bortas fintzes mancante de calecuna parte de sa propositzione Sinonimi e contrari díciu, nomíngiu Etimo itl. Traduzioni Francese proverbe Inglese proverb Spagnolo refrán, proverbio Italiano provèrbio Tedesco Sprichwort.

«« Cerca di nuovo