rútu , pps, agt: arrutu, orrutu Definizione de rúchere, rúere; chi est in terra; fintzes chi est arrimau malàidu Sinonimi e contrari | ctr. ficadu, istantàrgiu, ritzu 2. cantu fit longu fit ladu, rutu a un'ala ◊ o bisos de sa mia gioventura, rutos a terra che fozas sicadas! ◊ in sas àrbures rutas totus bi faghent linna Etimo ltn. rutus + ruptus Traduzioni Francese tombé Inglese collapsed Spagnolo caído Italiano caduto Tedesco gefallen.

«« Cerca di nuovo