imperfétu , agt, nm Definizione chi no est perfetu, chi tenet calecuna neghe o mància, chi fartat in calecuna cosa; nau de su tempus de su vrb. inditat su durare de unu fatu passau chi at sighiu o chi est durau calecunu tempus (ischia chi fis triballendhe, fiat totu sa dí pruendi, fut togu a biri cuss'ispetàculu!, de su chi naraiat cudhu no ndhe perdiat una peràula, de candho li fit faghindhe male no ndh'est manighendhe prus): s'impreat fintzes po giare s'idea de unu disígiu (si mi azuaias za ndhe tenzo bisonzu!; si la faghias, cussa faina, como chi ses iscaitzu!…; si andhaias, como chi est ora bona!…; chi mi dhu donàst un’arroghedhu de pani!…), o po inditare una cunditzione (e su chi ndhe dipendhet) in su períudu ipotéticu de sa possibbilidadi (si proiat za faghiat bene!; si faghiat, como, fimus andhados!) e fintzes de s'impossibbilidade (si fusta filla mia t'emu pistau is murrus!; chi tenia su dinai chi teneis bosatrus, totu su mundu tenia girau!) Sinonimi e contrari mancante | ctr. pelfetu Traduzioni Francese imparfait Inglese imperfect (tense) Spagnolo imperfecto Italiano imperfètto Tedesco unvollkommen.

«« Cerca di nuovo