brútu , agt: burtu Definizione chi portat brutesa, brutore: foedhandho de laores o de terras trebballadas, chi dhue at erba meda; in sensu morale, disonestu, malu / min. brutixedhu Sinonimi e contrari butzinosu, cadrangiosu, lorontzu, mughedhosu, mugosu, musúngiu 1, pingosu, sodrigosu / suciosu 1, súciu | ctr. límpiu, netu Modi di dire csn: pesu b. = itl. lórdo, contendhe fintzas su pesu de s'isterzu; fàghere cosa bruta = chi imbrutat; trigu, laore b. = chi est chentza iserbadu (si est a erba), chi est chentza purgadu (si est a ranu) Frasi si sàmunat sa cosa bruta ◊ at incovonau is pannus brutus ◊ ma càstia a tenni ancora cudh'istrexu brutu!…◊ pònedi pantalones betzos pro fàghere cosa bruta! ◊ cussu traste est brutu chi no ndhe podet zúghere prus!◊ sa binza est bruta, comente at próidu bi at torradu a crèschere erba meda 2. brutixedhu, cussu logu…: unu grisu! ◊ cussa cosa est brutixedha: tocat a dh'isciacuai 3. manu a sa cosa bruta no ndhe abbelzo: paga cosa ma onorada chelzo! (Piras) 4. brutu ingrongu chi no ses àteru! ◊ brutu disgratziau pudésciu, baidindi! Etimo itl. brutto Traduzioni Francese sale, brut Inglese dirty Spagnolo sucio Italiano spòrco, lórdo Tedesco schmutzig.

«« Cerca di nuovo