trúnciu , nm: truntzu, trutzu Definizione su trunchighedhu, sa parte prus grussa, in mesu, de unos cantu ebrúgios (es. latuca, càule e àteru), ma fintzes su truncu de tupighedhas e matas, fintzes s'ossu de su moriscu (ispiga); a logos dhu narant a sa pulidura de linna, sa chi si faet allisandho cun sa prana / a su truntzu t'iseto! = giai benit su tempus chi faeus is contos e mi dha pagas! Sinonimi e contrari trunchedhu, truncu Frasi in sas iscras sos trutzos birdes de sa chipudha, ancrucados, fint réndhidos a s'afa 2. si acoconaiat in palas de unu trutzu Cognomi e Proverbi smb: Trutzu, Truzzu Terminologia scientifica rbr.

«« Cerca di nuovo