rúpere , vrb Definizione su naschire, su essire de s'erba intzeurrada, su passare de una parte a s'àtera in logos prenos de linna (cresura, matedu, padente cracu); su pesare de s'arrescotu a pitzu in su cadhàrgiu postu in su fogu; su si apèrrere de una pibisia impostemada (in matéria)/ pps. rúpidu / rúpere in titas = ammadurare in titas, nadu de pitzoca faghindhe a fémina Sinonimi e contrari acarpire, irrúpere, irrutiare, punciai, rupire, scoitai, tidhire Frasi si no proet, s'erba no rupet ◊ duos tudhos d'erba bi at rúpiu ◊ in cussu tretu ifustu su logu est totu rúpidu ◊ aiat próitu meta e a capitanni su terrinu fit rúpitu primitiu 2. passesit rupendhe buscos de ozastros, de chercos, de lidones ◊ rupes sos gianniles, pedendhe ◊ in cussas cresuras no faghet a bi rúpere ◊ no isco comente cussa famíllia de Frantza passendhe in Córsica ndhe rupeit innoghe 3. su soru depet rúpere chentza pesare bullu Cognomi e Proverbi prb: bucone partiu no rupet brente Etimo ltn. rumpere Traduzioni Francese pousser, pénétrer Inglese to sprout, to pass through Spagnolo brotar, penetrar Italiano spuntare dell'èrba, penetrare Tedesco hervorsprießen, eindringen.

«« Cerca di nuovo