prènda, prèndha , nf: prenna Definizione lallanu de oro o àteru metallu bellu fatu po pònnere in pitzu, mescamente in pódhighes, in su brúciu, in su tzugu, in origas, o fintzes in su bestimentu; in su nàrrere carosu, si narat de gente istimada forte, de cosa chi balet o est pretziada meda e, in cobertantza, a disprétziu puru; css. cosa chi si giaet o chi si ponet coment'e a ndhe assegurare àtera Sinonimi e contrari arra, imprendha, lallanu, relichiaris Modi di dire csn: sas prendhas = s'oraria; donai o pigai in prenda = imprendhare, preare Frasi cherrer mi dia istramare su coro pro ndhe dare dogni trama fata a prendha (P.Casu)◊ sant'Aleni de Cuartu portat prendas de òru ◊ mamma est una de cussas chi bit in is mascus is prendas de sa lassa! ◊ che prendha lughent élighes e chessas 2. no istes in tristura, prendha ’e oro! ◊ de morrer milli bortas apo gustu, ma de lassare a tie, prendha, no! ◊ cantas boltas, prendha mia, pro te sola apo cantadu! ◊ inoghe pasaiat una prendha chi tantu mi amaiat ◊ no li noghet tribàgliu ne sufrire: ite prendha chi tenzo pro teraca! (B.Figus)◊ profumant de amore e de amistade sas prendhas chi bi sunt in su Banzelu (F.Satta) 3. su pitzocu fit prendha mala dae candho fit minore ◊ bella prendha chi ses, coromeu carigadu!… Etimo ctl., spn. prenda Traduzioni Francese bijou, ornement, gage Inglese jewel, pawn Spagnolo joya, alhaja, prenda Italiano gioièllo, monile, ornaménto, pégno Tedesco Juwel, Schmuck, Pfand.

«« Cerca di nuovo