magoníre , vrb: magunire Definizione malatratare, pigare a cropos, pigare magunidura, pistadura; pigare o ingòllere intzimia de maladia; a logos, bolet nàrrere manigiare, aconciare, cuncordare, fàere totu su chi serbit po portare sa cosa o unu trebballu a s'acabbu, trebballare bene, in fine, contivigiare, atèndhere a ccn. Sinonimi e contrari malatratai, mitujire / ammagagnare, atzacorare, tacare, tunconire / contifizare, manigiai, manuire* 3. pro magonire su mannale mortu tocat a lu segare, cufetare e remonire ◊ sa muzere at narau ca fizu e richesa los depiat magonire issa ◊ nos abbizamus sa finesa de su poeta candho magonit sa metàfora ◊ sa limba s'irrichit de paràgulas magonias in fine (A.Satta)◊ candho at magoniu sa mama, vetza e unu pacu isvarià, est essia ◊ tenet s'ortu magoniu che unu giardinu.

«« Cerca di nuovo