isperdíciu , nm: isperdísciu, isperdíssiu, isperdítziu, sperdíssiu Definizione su perdimentare o distrúere sa cosa; fintzes logu ispérdiu, malu meda, de orrocas, desertu /(esserebbei sa cosa) a isperdíssiu = a meda, a fuliadura, aici meda de ndi pòdiri fuliai puru Sinonimi e contrari burrúsciu 1, dispéndiu, disperdíssiu*, dissipu, imperdidura, istradhúsciu, istrubberia, paldígiu, stràgiu | ctr. avitu, rispàrmiu Frasi no connoschiat perunu tribàgliu: passaiat sa vida in s'isperdísciu, isciau de su lussu e de su vísciu (P.Casu)◊ no fatzas isperdítziu cun sa bestimenta! ◊ in custa domo che at un'isperdíssiu de non crere (G.Ruju)◊ custu est unu mundu de isperdítzius! 2. sa gherra at fatu un'isperdíssiu de zente ◊ fit falendhe abba dae su chelu, lampos e tronos chi pariat s'isperdíssiu de su mundhu Traduzioni Francese gaspillage Inglese waste, consumerism Spagnolo desperdicio Italiano dilapidazióne, sprèco, consumismo, distruzióne Tedesco Verschwendung, Konsumzwang, Zerstörung.

«« Cerca di nuovo