isforroncàre, isforronciàre , vrb Definizione murigare, mòvere sa terra o àteru coment'e cricandho cosa; pigare; fàere unu buidu Sinonimi e contrari corrovai, farrogai, iforrogare, iscrucuzonare, scorrovonai / istuvonare, istuvucare 2. l'isforronceit sa valígia dae manos pighendhe lestru lestru in su postale pro li leare su logu 3. est una gruta isforroncada a iscarpedhu Etimo srd.

«« Cerca di nuovo