iscroniài, iscronniàre , vrb: isgroniare, isgruniare Definizione segare a matzigadura cun is serros (fórtighes); fàere a befa, fàere abbarrare male, fàere iscrónniu, figura metzana; fintzes pònnere istrúpiu faendho faina, fàere male sa faina, fàere dannu o guastu a sa bisura; pistare su sede de su laore, s'ispiga, a manera de ndh'essire su granu Sinonimi e contrari scumpàrriri / bisestrare, immelmare, iscariolare, iscrentiare, sbisuriai / iscravigai 2. ita làstima de piciocu: no dhu fatzas iscroniai! 3. ti podet digollare iscronniàndheti su tratu bellu de sa carena (A.Mura)◊ pòvera gama, a su puntu chi l'ant iscronniada, tundhendhe temperaos a binu! 4. in sa triulera, in s'arzola si fragassat s'ispiga e s'isgróniat su ranu ◊ su ranu chi no est bene isgruniadu si narat cuguzadu Etimo itl. scornare Traduzioni Francese défigurer Inglese to disfigure Spagnolo hacer quedar mal, desfigurar Italiano sfigurare Tedesco verunstalten.

«« Cerca di nuovo