incídiu , nm: intzídiu, intzidu Definizione su chi si faet o chi si narat faendho arrennegare e cricandho brigas o fintzes po mòvere a unu a fàere ccn. cosa Sinonimi e contrari agghégiu, derre, intzírigu, inzenza, pretzipitu, provocu, tzítziu Modi di dire csn: donai s'i. a unu, parare incídiu = intzidiare a unu; i. pro pigare a cannitu = cosa chi faghet arretare, itl. afrodisìaco 2. aite as bogadu àteru intzidu, como chi fimus faghindhe custu? ◊ no li dias àteru intzidu puru, como, za li bastat su durche chi zughet in manu! ◊ dae intzidu e ispera pro no tzèdere a s'isporu! ◊ apu dépiu torrai a fai is domandas a babbu miu, ca de issu est partiu s'intzidu de sa chistioni Etimo srd. Traduzioni Francese incitation, provocation Inglese incitement, challenge, defiance Spagnolo estímulo, provocación Italiano incitaménto, stìmolo, provocazióne, sfida Tedesco Anregung, Herausforderung.

«« Cerca di nuovo