carròcia , nf: corròcia Definizione una de is duas partes de sa conca a fora (s'àtera est sa cara): s'ossamenta de pitzu; nau de unu, conca maca, conchilébiu / ndi at calau sa corròcia = at abbassiadu sa conca Sinonimi e contrari carvedhera, concorròcia, corrociola / conchilébiu Frasi it'est chi ti pítziat de prus: is ispinas chi intrant fintzas a istampai sa corròcia, o sa traitoria de s'ómini amigu? ◊ aintru de sa carròcia portaus su ciorbedhu Terminologia scientifica crn Traduzioni Francese crâne, boîte crânienne Inglese skull Spagnolo cráneo Italiano crànio, scàtola crànica Tedesco Schädel.

carròcia 1 , nf: carrossa, carrotza Definizione genia de carru solu po ingòllere gente; in is trenos, vogone cun is postos a cicire gente Frasi tuchesint in carròcia, dadu chi sa ferrovia no fit fata Terminologia scientifica trps Etimo itl. Traduzioni Francese voiture, wagon Inglese coach Spagnolo carroza, carruaje, vagón (m), coche (m) Italiano carròzza Tedesco Kutsche.

«« Cerca di nuovo