caróngiu , nm: corognu, coróngiu, coronzu Definizione códulu, crastu, nodu mannu de pedra, orroca (ma fintzes crastu piticu); cúcuru de una sedha, de unu montigu / arrumbulai che caróngiu; Coronzu pertuntu = orroca manna arta, istampada, in su sartu de Neoneli Sinonimi e contrari biscacu, cacódua, canóngiu, coda 2, códua, cogólidu, coróculu, corunele, craltu, ladhia, lecucu, lódhuru, múngulu, nodu 1 Frasi fuat isciorrochendu caròngius in mari ◊ iat serrau s'ennixedha e dh'iat acotzada cun d-unu coróngiu ◊ at asubau su fagotedhu a unu coróngiu ◊ fiant timendu ca dhis obiat iscudi caròngius a conca ◊ s'àcua de sa mitza ndhi essit de asuta de unu caróngiu Cognomi e Proverbi smb: Corongiu, Coronzu Etimo ltn. *coroniu Traduzioni Francese roc, pierre Inglese rock Spagnolo peñasco, roca (f) Italiano masso, macigno Tedesco Fels.

«« Cerca di nuovo