bucàciu , agt, nm: bucatzu Definizione chi o chie costumat a foedhare o arrespòndhere male, cun foedhos pagu pulios o pagu bonos, a truncadura, chentza dhos cunsiderare bene Sinonimi e contrari limbibúdidu, malefavedhau, sbucaciau Frasi a mesa o in arródiu, is bucàcius cragallant no s'iscít mancus de ita! ◊ cussas funt bucàcias e fengiosas ◊ befianu bucàciu e fraulaxu! ◊ bucàciu? che una buca de sulitu! Etimo srd. Traduzioni Francese dévergondé Inglese impudent Spagnolo sinvergüenza Italiano spudorato Tedesco frech, Frechling.

«« Cerca di nuovo