bucòni bucòne

bucòni 1 , nm Definizione genia de tzintzigorru mannu de mare, a corgiolu grussu / partis de unu buconi: scroxu, tupàciu o tapu, papu, culàciu / genias de buconi: b. longu cun puntas a dogna parti = itl. mùrice coronato, b. arrúbiu, b. de iscóliu, b. de s'ogu de santa Luxia, b. de cuadhu = ortziada arrúbia, b. mascu; buconedhu de sant'Antiogu = àtera creze de animaledhu de mare a corza tosta Frasi me in s'istagnu dhoi at sempri calincunu circhendi buconis ◊ is buconis de mari si papant cotus a budhiu callentis callentis Cognomi e Proverbi smb: Bucconi Terminologia scientifica crx, murex brandaris, m. trunculus Etimo itl.s vuccuni Traduzioni Francese murex Inglese murex Spagnolo múrice Italiano mùrice Tedesco Purpurschnecke.

«« Cerca di nuovo