arruíngiu , nm: arruinzu, orroghinzu, rubinzu* Definizione s'óssidu de su ferru, ossígenu cun ferru, genia de pígiu in colore de castàngia chi ponet a su ferru e chi si dhu papat fintzes a dhu segare e consumare totu Sinonimi e contrari arroina, arrúngia 1, orrúngiu Traduzioni Francese rouille Inglese rust Spagnolo herrumbre Italiano rùggine Tedesco Rost.

«« Cerca di nuovo