ógliu , nm: olzu, órgiu, orju, orxu, orzu, ozu 1, oxu 2 Definitzione calidades de unu laore chi faet s'ispiga a granos ma prus pitica de su trigu, impreau po alimentu de gente e de animales: su granu est prus longhitu de su trigu, sa camisa no istacat de su granu, chi po cussu abbarrat coudu cun orrughedhu de areste / órgiu furisteri = Hordeum vulgare var. exastichum; orgixedhu de topis = Hordeum marinum Maneras de nàrrere csn: fàghere sos orzos su note de Santu Giuanne (o àtera die, segundhu su logu) = pònnere in s'abba ranos de orzu, a numenatis, unu cun su númene de unu baghianu e s'àteru cun su númene de una baghiana, pro ischire si… cojant paris; sudorare che órgiu = meda Frases s'orzu maghinadu si cumpartit in bàtoro partes: bilinzone, tipale, cherridura, farina ◊ est a conca incrubada che s'órgiu in s'istadi! ◊ su pane si faghiat de trigu, de triguíndia e de ozu Sambenados e Provèrbios smb: Orgiu / prb: aspeta, cuadhu miu, fintzas chi fait s'órgiu! Terminologia iscientìfica lrs, Hordeum vulgare, H. vulgare var. tetrastichum Ètimu ltn. hordeum Tradutziones Frantzesu orge Ingresu barley Ispagnolu cebada Italianu òrzo Tedescu Gerste.

ógliu 1 óciu 1

«« Torra a chircare