valentía , nf: balentia* Definitzione su fàere de is balentes, su coràgiu de parare fronte a su tempus, a is dificurtades e disgràtzias de sa vida, a sa malesa de chie cumandhat fintzes contr'a su torracontu de sa gente o a s'arrexone, su fàere bene ue e candho dhue at dificurtades; in cobertantza e a disprétziu si narat de su fàere male pigau a bàntidu Sinònimos e contràrios abbalentiada, falentesa, falentia, proesa Frases andhadu so e torradu, fatu apo sa valentia…◊ ite ratza de valentias: mi podias dare sa morte puru, sendhe fidadu, si aias chérfidu! ◊ valentia…, chi a unu macu as ingannadu! 2. po dh'iscramentari tocat a dhu cassari in s'ora de valentia (G.Mura).

«« Torra a chircare