vacadívu , agt, nm: bacadibu*, vacatiu Definitzione si narat de su bestiàmene chi no at angiau, de persona chi no s'est cojuada; die nódida, de festa, chi no si trebballat Sinònimos e contràrios bachianu, irgaitzu, solteri | ctr. cojadu 2. sas dies de vacatiu istaiamus annanne e beninne ◊ ajó e piantadechela, mudàdevos cudha cara de sas dies de vacadivu!

«« Torra a chircare