tontónu, tóntonu , nm Definitzione su tontonare, genia de móvia chi faet chie no abbarrat bene prantau (po sonnu, imbriaghera o àteru) Sinònimos e contràrios stóntonu, tóntinu 1, tontonada Maneras de nàrrere csn: andhare a tòntonos = a su tàmbula tàmbula; no s'intendit ni sonu e ni tontonu = nudha, perunu sinnale Frases mancai a tòntonus nc'est essiu, citiu puru! ◊ su bumbu fachet malas gheleas: a chie lu bàjulat e a chie lu picat a conca, a pedes e a tòntonos 2. bai e cica candu at a benni su predi nou: no s'intendit ni sonu e ni tontonu! Ètimu srd.

«« Torra a chircare