tzémiu , agt, nm Definitzione nau de ccn., chi no est àbbile po farta de capacidades o dannu chi at tentu; fintzes su dannu o guastu etotu, iscórriu tra personas Sinònimos e contràrios irvàlitu, isente | ctr. àbbile 1, abbilidadosu 2. seus sèmpere bivenno in unione sentza connòschere mai unu tzémiu.

«« Torra a chircare