tràbicu , nm: atràvigu, tràvigu Definitzione su trabicare; su passare in is logos, su istare andhandho, viagiandho, movimentu de gente e fintzes s'arrastu o ormina chi abbarrat in terra de comente dhue at passau gente o bestiàmene / èssere o istare a t. = andhendhe, fiazendhe Sinònimos e contràrios andhetorra, orminamentu, trassígiu / tràficu, trapicu 2. fit a tràbicu in sa carrela ◊ ite bi faghides in cue a tràvigu? a colare in mesu de su trigu no cherzo! Ètimu srd. Tradutziones Frantzesu trafic, circulation Ingresu traffic Ispagnolu tráfico Italianu tràffico Tedescu Verkehr.

«« Torra a chircare