títaba, títala , nf: títua, títula 1 (sa t. = nr. sadítula) Definitzione sa silibba de s'aràngiu, de s'àgiu, de su mandarinu deasi comente funt ispartzios a solos; fita de calecuna cosa; genia de tumoredhu chi essit in ghinghias e chi si faet in matéria; a logos, títala est sa tzuga o tzíntzula, su bobboedhu chi punghet Sinònimos e contràrios cítula, fítula, íntzua, ispixu, istígia, sibícua, síllaba 2. po fai su giuabi me is origas de is animalis, sinnendidhus, si ndi bogat una títua ◊ a sa murxa po su pisci arrustiu dhoi ponit duas títulas de allu istrecadas ◊ una títula de mundu mi brillat ananti 3. títala de malas trassas, apostà in sete pizas de muru, ses su peus irribiu! Terminologia iscientìfica rbr Tradutziones Frantzesu quartier, gousse Ingresu segment, slice Ispagnolu gajo (agrios), diente (ajo), raja, tajada Italianu spìcchio Tedescu Schnitz.

«« Torra a chircare