stògamu, stògomo, stògomu , nm: istàmacu*, stògumu, stòmagu Definitzione parte de sa carena, coment'e a sacu, ue su papare tratenet po sighire a digirire Maneras de nàrrere csn: sa buca de su stògumu = s'intrada de s'istògomo, itl. càrdias; furriai o trumbullai su s. = fàghere a ganamala, fagher bènnere ideas contràrias a carchi cosa; fai s. malu = infadai; assentai su s. = passare sa ganamala, asseliare su fàmine; èssiri firmu de stògumu = chi no sufrit sa ganamala; schinitzu de s. = fàmine, apititu; èssiri o essiri stògumu fini = díligu in su manigare, chi manigat solu cosas a séberu; pònniri in su stògumu (nau de cosa de papai)= tizire male, a pelea; portai su stògumu arrutu = èssere a dolore de istògomo Frases mi artziàt unu nú a su stògumu: fortzis fiat su viàgiu ◊ est capatzi chi si pigu s'aereoplanu m'isciumbullat su stògumu 2. dèu stau bèni sentza de meris chi mi cumandint o chi mi fatzant nai cosas chi mi fúrriant su stògumu ◊ mi ses fendi trumbullai su stògumu cun cussas chistionis ◊ pigadí su cafei ca ti assentat su stògumu! ◊ su préssiu fiat cruu pisali, modhiàt is síntzias e poniat fintzas in su stògumu Terminologia iscientìfica crn.

«« Torra a chircare