stracài , vrb: istracare*, stragai Definitzione fàere a immarritzone, fàere sentire sa pelea de si pàrrere de no pòdere sighire a fàere cosa, de si dèpere pausare; fintzes orròschere, passare sa gana de fàere cosa / stragai una cosa = cossumire, imbetzare Sinònimos e contràrios afadiai, cansai, fadiae, strachedhai | ctr. pasai Frases su trabballu chi fait cussu stragat ◊ seus aici de nant'e orbesci, sempri insissiligandu e stragandusí 3. sa tzerga chi stragàt su tzeracu in s'annada dha pagàt su meri Tradutziones Frantzesu épuiser Ingresu to tire (out) Ispagnolu cansar, agotar Italianu spossare Tedescu erschöpfen.

«« Torra a chircare