secidórgiu , nm, nf: sedidórgiu,
sedidorzu,
seitógliu,
seitorju,
setidógliu,
setidolza,
setidorju,
setidorzu,
setzidolzu,
setzidórgiu,
setzidorzu,
setzidroxu,
tzetzidorzu Definitzione
logu o cosa, pedra chi faet a cicire, o de ue si podet cicire a cuadhu (istrada de sètzere); fundhu de cadira fata po crésia, de pòdere artzare po si imbenugare in àteru fundhu prus bàsciu; fintzes sa parte de asegus de sa carena, sa chi si ponet cicindho
Sinònimos e contràrios
cicidórgiu,
pedríscia,
scannu
Frases
aprontade oros oros setzidorzos ue pasent sos betzos! ◊ in s'oru de sa zanna bi sunt sos setidorzos ◊ s'insurpu no si est móviu de su secidórgiu ◊ in su giardinu bi at seitòglios de linna ◊ si setzeint in d-unu setzidolzu de granitu, aisetendhe
2.
sas crateas fint líticas, chin sos seitòglios galu ritzos
Ètimu
srd.
Tradutziones
Frantzesu
siège,
banc
Ingresu
seat
Ispagnolu
asiento
Italianu
sedile
Tedescu
Sitz.
