sconcài, sconcàri , vrb: isconcai* Definitzione su ndhe segare sa conca; fèrrere o giare cropu a conca, pistare sa conca de calecuna cosa; nau de laores chi faent ispiga, segare s'ispiga: nau de matas, segare de grughes, a isconcadura, (nau de casidhos) bogare su primu mele Sinònimos e contràrios degogliai, iscabissare, isconchedhai, istrugare / iscamurrare, scabitzai 3. chi potzu sconcari custas matas mi fatzu linna bella po su fogu.

«« Torra a chircare