rúpere , vrb Definitzione su naschire, su essire de s'erba intzeurrada, su passare de una parte a s'àtera in logos prenos de linna (cresura, matedu, padente cracu); su pesare de s'arrescotu a pitzu in su cadhàrgiu postu in su fogu; su si apèrrere de una pibisia impostemada (in matéria)/ pps. rúpidu / rúpere in titas = ammadurare in titas, nadu de pitzoca faghindhe a fémina Sinònimos e contràrios acarpire, irrúpere, irrutiare, punciai, rupire, scoitai, tidhire Frases si no proet, s'erba no rupet ◊ duos tudhos d'erba bi at rúpiu ◊ in cussu tretu ifustu su logu est totu rúpidu ◊ aiat próitu meta e a capitanni su terrinu fit rúpitu primitiu 2. passesit rupendhe buscos de ozastros, de chercos, de lidones ◊ rupes sos gianniles, pedendhe ◊ in cussas cresuras no faghet a bi rúpere ◊ no isco comente cussa famíllia de Frantza passendhe in Córsica ndhe rupeit innoghe 3. su soru depet rúpere chentza pesare bullu Sambenados e Provèrbios prb: bucone partiu no rupet brente Ètimu ltn. rumpere Tradutziones Frantzesu pousser, pénétrer Ingresu to sprout, to pass through Ispagnolu brotar, penetrar Italianu spuntare dell'èrba, penetrare Tedescu hervorsprießen, eindringen.

«« Torra a chircare