pendéntili, pendhentíle, pendhéntile , nm, agt: pendhéntulu Definitzione css. cosa apicada chi abbarrat pendhebendhe; logu, terrenu in calada, chi pendhet a una parte; su pl., arrecadas, (nau in cobertantza) sa natura de s'ómine (a/c.: pendhéntile est fintzes agt.)/ tristu e barbi pendhéntile = tristu chei sa Maria Sinònimos e contràrios pendiritzu / apasibi, pendharitzone, pendhúliche / falada, praicàrgiu, razile 2. cussu pendéntili apalas de is domus dhu dongu a issu ◊ at fatu unu pendhentile malu pro nch'essire a s'istradone ◊ su sole est dandhe lugore a traessas e binzas in sos pendhéntiles de bidha Ètimu srd. Tradutziones Frantzesu pendant, breloque Ingresu pendant Ispagnolu colgante Italianu pendàglio Tedescu herabhängende Sache.

«« Torra a chircare