ostinàdu , pps, agt: ostinau, ustinadu Definitzione de ostinare; fintzes chi est marcau o dipéndhiu de su destinu, chi fut postu de andhare comente boliat su destinu Sinònimos e contràrios astradu 1, istinadu 2. candho unu est ostinadu, ite bi cheret fàghere?! ◊ po s'onori su prus omi calmu benit ostinau! ◊ Deus, chi salvat sos bonos ladrones, lassat pèrdere sos Giudas ostinados.

«« Torra a chircare