mórica , nf, nm: moriga, móriga, mórigu 1, múrica, múriga, múrigu Definitzione màniga de linna intrada in d-una mesa luna de linna etotu, lada (paret una marra), po murigare su cagiau faendho su casu, o po ndhe bogare sa farra de su lacu de sa mola: sa móriga de is maistos de muru est de ferru, unu pagu acancarronada e a màniga meda prus longa e grussa e s'imperat po fàere s'impastu (pruschetotu de crachina), cussa de su pastore podet portare sa parte chi s'intrat a su cagiau totu a puntas (serbit solu po murigare, faendho su casu) Sinònimos e contràrios búlia 1, muricadore, pilisa, tiravarra Frases su pastore giagat su late e daghi morit l'isfiorit chin sa múriga ◊ po fai sa farra serbint su sedatzadori, su sedatzu, sa móriga, is turras Terminologia iscientìfica ans Ètimu srd. Tradutziones Frantzesu cuillère à pot Ingresu stirrer Ispagnolu cucharón Italianu mestatóio Tedescu Rührlöffel.

«« Torra a chircare