Ditzionàriu in línia
de sa limba e de sa cultura sarda

màiga , nf: mainga 1, mànica 1, màniga 2 Definitzione fasche grussa de laore messau e acapiau; fintzes eremàgiu, postorzu, su laore assentau in s'argiola po dhu treulare Sinònimos e contràrios màghia, manna, mannugru / màghina, partoxu Maneras de nàrrere csn: liai màniga = muciullai, prèndhere sos mannugros; màiga de su poígiu = sa parte de su poígiu serrada a zisa de sacu a punta Frases messendi si liòngiat sa mainga de seti o de otu mannugus ◊ seis alliongendi is mànigas cun mannugus de trigu ◊ at postu is maighedhas acotzadas apari ispiga a sobi ◊ at fatu mànicas de bíndhighi mannucros Ètimu ltn. manica Tradutziones Frantzesu gerbe Ingresu sheaf Ispagnolu gavilla Italianu covóne Tedescu Garbe.