musinàre 1 , vrb: musindhare Definitzione giare una prugada lestra a su laore seberandhondhe s'àliga prus matuca, mòvere coment'e a molinadura, sedatzandho; a logos, fintzes arregòllere cosa de terra (es. castàngia, nenciola, e àteru, a úrtimos, a ispigadura), nau fintzes in su sensu de papare, chistire o assentare ponendho apostu Sinònimos e contràrios busare, businare, busitare, girai / prugae / papae 2. si apustis papadu no illitzides, a inoghe benint sos sórighes a musinare! ◊ si crachi borta sos amigos batiant crachi casizolu, nois nos musinamis su colzolu puru po non pèrdere nudha!◊ sa zente annat a musinare castanza canno sos meres ant agabbadu de arregòllere 3. sos carabbineris si sunt postos a musinare in sa barraca cricandhe armas Ètimu srd.

«« Torra a chircare