istàgnu , nm: istàngiu, istàniu, istanzu, stàngiu Definitzione elementu chímicu de símbulu Sn, númeru atómicu 50 e pesu atómicu 118,7: genia de metallu de colore biancàciu, modhe, chi iscàgiat a temperadura bàscia, bonu mescamente po dh'ammesturare (es. cun s'arràmene faet su brunzu) o po carragiare àteros metallos po dhos amparare de si ossidare Frases bi aiat una bolta vintichimbe soldadedhos de istagnu Terminologia iscientìfica mtl Tradutziones Frantzesu étain Ingresu tin Ispagnolu estaño Italianu stagno Tedescu Zinn.

istàgnu 1 , nm: istàinu, istani, istàniu 1, istannu, istanzu 1, stagnu Definitzione abba abbarrada: tretu de mare, de abba bàscia, nau fintzes mari mortu, chi est abbarrau acorrau in sa terra (comente custa at avantzau), in logos in paris acanta a mare e in calecunu tretu (buca) apertu a su mare (chi però si narat biu, agiummai coment'e chi s'istagnu siat mare mortu, comente puru si narat ma est antzis erricu de vida) Sinònimos e contràrios stangioni Frases eco s'istannu, eco su mare! Terminologia iscientìfica slg Ètimu itl., spn. stagno.

«« Torra a chircare