istrópiu , nm: istrúpiu 1, strupiu Definitzione dannu, guastu a sa carena de dhi abbarrare tota vida (nau prus che àteru po un'arremu de fora: bratzu, manu, camba, e àteru)/ tumbare s'i. = agghejare, fèrrere su tretu malàidu Sinònimos e contràrios biseltru, bisestradura, diculadura, guastu, irvistu, isémpiu, isvrembu Frases nos azes lassau un'istrópiu mannu chi peri sa medichina de su tempus, bell'e chi nanchi sanat cada cosa, at a istentare a lu crusiare ◊ si ndhe torraiat a pesare faindhe finta de no bíere su sàmbene chi essiat dae s'istrúpiu (S.Carta) Ètimu spn. estropeo Tradutziones Frantzesu diminution physique, mutilation Ingresu maiming Ispagnolu mutilación, lisiadura Italianu menomazióne fìsica, mutilazióne, storpiatura Tedescu Behinderung, Verstümmelung, Verunstaltung.

«« Torra a chircare