istràmpu , nm: istrumpu, strumpu Definitzione logu malu de orroca, artu, de ue si che podet orrúere (fintzes orrutòrgia a terra, istràmpidu); orroca arta de ue s'abba de un'erriu orruet a bàsciu, scabiossu de àcuas / rispòndhere a istrumpu = rispòndhere cun pore Sinònimos e contràrios irrocadolzu, ispéntimu, scabiossu, spérruma / istrampa, istrampada / spéndula, turràrgiu Frases su riu abbiat sa costera saltiendhe in matedos e istrampos ◊ tra pedras tundhas e istrumpos, su riu falat muendhe ◊ a Murenu che l'ant betadu de un'istrampu ◊ ti apo a bídere rutu in calchi istrampu 2. nimmancu is doloris prus mannus ant a trumbullai límpius arrius chi a istrumpu si ant a imprassai (T.Piredda) Terminologia iscientìfica slg Ètimu srd. Tradutziones Frantzesu précipice, escarpement, cascade Ingresu precipice, waterfall Ispagnolu precipicio, cascada Italianu precipìzio, dirupo, cascata Tedescu Absturz, Sturz, Wasserfall.

«« Torra a chircare