ischélia , nf, nm: ischéliu, ischíliu, ischílliu, ischiu, schéulu Definitzione boghe, tzérriu pibidosu de animale (mescamente crabolos), ma fintzes de gente (prus che àteru, de pipiu); moida, s'istribitzu chi faet su bestiàmene camminandho; sonajolu a súlidu, fatu de canna o bide isperrada a grughe in su nodu: faet sa boghe de su crabolu (= bètu) Sinònimos e contràrios barróinu, frúschiu, frusitu, frúsiu, gronita, irghéliu, muizu, píliu, súlbiu, sulitu, tichírriu, zúmiu / scramiabbetu Maneras de nàrrere csn: betare un'i.; catza a ischéliu = sa chi si faghet sonendhe s'ischéliu pro fàghere essire sos crabolos Frases su pipiu est a ischius ◊ su càntigu ch'essiat che un'ischílliu! ◊ est a ischílius su lèpuri cassau ◊ s'intendit s'ischíliu de is varzias ◊ s'intennet solu un'ischéliu de prantu ◊ si lis presenteit unu becu mannu a ischélios chi ndhe pesaiant sa pedhe in palas 2. s'ischéliu de sas bamas paschindhe 3. mi apronto s'archibbusu e comintzo s'ischéliu a sonare Terminologia iscientìfica bga Ètimu srd. Tradutziones Frantzesu bramement, brame Ingresu troat Ispagnolu bramido Italianu bramito, bràmito Tedescu Gebrüll.

«« Torra a chircare