iscapolàriu , nm: iscapulàriu, iscopulàriu, iscorpolàriu, iscropolàriu, scapolàriu Definitzione cosa beneita de pònniere in pitzu, (fintzes àbbidu de unu santu de bestire a bisura de para) cun s'idea de s'iscabbúllere o badrare de calecunu male o dannu (su bestimentu, fintzes po promissa de arringratziamentu) Sinònimos e contràrios breu, contramazina, foltilesa, fortile, lezeta, pastagna, punga, scritu / cdh. sabàciu Frases li aprontat s'iscorpolàriu e li assegurat chi no at a tènnere dannu ◊ como est santicu cun s'iscapolàriu ◊ poniaus sos iscropolàrios suta de terra in sos àidos inue coliant sas brebeghes Terminologia iscientìfica sntz Ètimu spn. Tradutziones Frantzesu scapulaire Ingresu scapular Ispagnolu escapulario Italianu scapolare Tedescu Skapulier.

«« Torra a chircare