imbríglia , nf Definitzione genia de fronimentu chi s’intrat in conca a su cuadhu, po dhu pigare / giogai a s’i. = inchínghere s’àteru cun sos bratzos a manera de lu muntènnere frimmu, afissu Sinònimos e contràrios bríglia*, frenu / bridha.

«« Torra a chircare