imbalcàre , vrb: imbarcai, imbarcare Definitzione artzare e tzucare in barca, in nave, pònnere o carrigare in sa nave (o fintzes in aeroplanu): si narat fintzes in su sensu de mancare a ora o a tempus meda, coment’e chi unu siat tzucau in nave, a logu atesu; atrotigare a bisura de barca, nau de cosa lada (o chi iat a dèpere istare lada) Sinònimos e contràrios allachedhare, alletiaisí | ctr. irbarcare Frases a it'ora azis imbarcadu? ◊ in su portu de Sant'Antiogu imbarcaiant su carbone de Carbónia 2. za coito a torrare, no mi so mancu imbarchendhe, no! ◊ e a ue mi est dadu cussu: imbarcadu s'est, chi mancat da'ora?! Ètimu itl. Tradutziones Frantzesu embarquer Ingresu to take aboard Ispagnolu embarcar Italianu imbarcare Tedescu einschiffen.

«« Torra a chircare