garròne , nm: carrone*, garroni Definitzione sa parte de apalas de su pei, de prus a mancu su chi si podet bíere de su cracàngiu abbaidandho de artu (ma fintzes totu sa camba de sa néschia a su cracàngiu)/ pigai garroni = leare curcuriga (de unu o una chi ant dimandhadu a cojare); garroni de procu = pè de porcu, su chi si faghet a beladina Sinònimos e contràrios calcanzu, carrugas Sambenados e Provèrbios smb: Garroni Terminologia iscientìfica crn.

«« Torra a chircare