fiàma , nf: fiamma,
frama,
framma Definitzione
fogu tenendho, fràmula; bandheredha longa e istrinta chi si ponet in pitzu de is àrbures de su naviu; sa parte segante de una lepa / èssere totu fogu e frama (nadu de unu fàghere, de abbitúdine) = no bastai ni birdi e ni sicau, isperditziai sa cosa, imperaidha chentza de régula
Sinònimos e contràrios
fiaca 1,
fiara,
fràmbula,
gliama,
pampa
Frases
bi fit sa framma de una candhela ◊ forsis, a sa calura chi tenias, brujendhe in sas fiamas ti creias ◊ sa chimuzia sica, si l’atzendhes, petzi faghet frama, una tenta, e no abbarrat nudha
3.
candho sa fiama est bene tirada, si tribàgliat chin sa lima pro l'ilgrussare e li dare una fromma galana
Sambenados e Provèrbios
smb:
Fiammas
Ètimu
ltn.
flamma
Tradutziones
Frantzesu
flamme
Ingresu
flame
Ispagnolu
llama
Italianu
fiamma
Tedescu
Flamme,
Wimpel.
