doséliu , nm: dusellu Definitzione genia de pabaglione de lussu, poderau in artu cun bàtoro fustes, po bogare su Santíssimu in crufessone; genia de istúgiu o isfera de chéjia, de oro, po pònnere in s’artare o portare in crufessone su Santíssimu Sinònimos e contràrios baldachinu, impàliu, pàliu 1, subacelu / espositóriu, tusedhu Ètimu spn. Tradutziones Frantzesu ostensoir Ingresu monstrance Ispagnolu dosel, ostensorio Italianu ostensòrio Tedescu Monstranz.

«« Torra a chircare