càbi , nm, nf: cai, càliu, càlui, càrui, càui, càula, càule, càuli, càulu Definitzione genia de ebrúgiu prantau meda chi faet a conca, tundhu unu pagu a bòcia, de is calidades prus connotas, una est totu fògia a fògias mannas largas e istrintas, is de mesu, un'àtera faet coment'e una conca de frore cracu cun pagas fògias lascas / calidades de càule: acupau o de botza, arrufau, birdi, a conca, c. a frori, c. a truncu, líscia Sinònimos e contràrios / cdh. fodha Frases su cradhaxu est cungimminau cun cai, allu, píbiri e sai ◊ dh'at lassada che fundu de cai iscarésciu in s'ortu ◊ at comporau unu fundu de càliu de flori ◊ sa càula a fiore est incurtida in cagarantu ◊ in sas ortalíscias si piantat sa latuca, sa càule, sas pumatas Sambenados e Provèrbios smb: Càoli, Caula, Cauli Terminologia iscientìfica rbzc, Brassica oleracea Ètimu ltn. caule(m) Tradutziones Frantzesu chou Ingresu cabbage Ispagnolu col Italianu càvolo Tedescu Kohl.

«« Torra a chircare