concòne , nm: conconi 1 Definitzione chie portat conca manna, grandhe géniu, sapiente, ma prus che àteru benit nau unu pagu a disprétziu; genia de istrégiu de terra, mannu Sinònimos e contràrios cherbedhudu Frases concones de macos venerados restant ancora, pro nois ◊ essimindhelu custu concone, no est bonu a fàghere unu cumandhu! ◊ est concone, ma chena crebedhu! Sambenados e Provèrbios smb: Concone, Conconi.

«« Torra a chircare